Παιδιά στο τιμόνι
Συμβίωση με τον κόσμο των 2 & 4 τροχών από την παιδική ηλικίαΜαθαίνοντας την οδήγηση
H διαδικασία της εξοικείωσης με τους 2 και 4 τροχούς δεν αρχίζει στα 18 με
το δάσκαλο οδήγησης, αλλά -πρέπει να- ξεκινά από τις μικρές ηλικίες, λίγο
μετά τα πρώτα βήματα του παιδιού.
ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ σε έναν κόσμο όπου το αυτοκίνητο αποτελεί καθοριστικό στοιχείο
του κι απ? ό,τι φαίνεται έτσι θα συμβαίνει και στο άμεσο μέλλον, το μικρό
παιδί πρέπει να διδαχτεί από την τρυφερή ηλικία πώς θα συμβιώσει (ή θα
επιβιώσει κατ? άλλους) κυκλοφορώντας αρχικά ως πεζός και στη συνέχεια και
ως οδηγός μοτοσικλέτας ή αυτοκινήτου. Οι γονείς οφείλουν να εισαγάγουν το
παιδί στους κανόνες που διέπουν την κοινωνία στην οποία θα μεγαλώσει.
Ανάμεσα σ? αυτούς τους κανόνες, μια σημαντική θέση κατέχει και το
κυκλοφορείν ή οδηγείν.
Βεβαίως, στην περίπτωσή μας υπάρχει ένα δύσκολο μα όχι αξεπέραστο πρόβλημα.
Οι γονείς καλούνται να διδάξουν και να μεταδώσουν γνώσεις τις οποίες οι
ίδιοι συνήθως αγνοούν μερικώς ή στο συνολό τους ή ακόμη χειρότερα ό,τι
γνωρίζουν το έχουν μάθει «στραβά».
H κυκλοφοριακή αγωγή ποτέ δεν αποτέλεσε το ισχυρό σημείο του συστήματος
εκπαίδευσης κι αυτό δυστυχώς δεν φαίνεται να αλλάζει στο άμεσο μέλλον.
O γονεύς λοιπόν πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός στο τι λέει,
περιοριζόμενος ίσως στη θεωρητική επεξήγηση των κανόνων (π.χ. K.O.K) και
στην πρακτική εφαρμογή όσων διατάξεων ξέρει κι ίδιος πολύ καλά ότι πρέπει
να εφαρμόζει. Π.χ. να φορά πάντοτε τη ζώνη όταν οδηγεί, να βάζει το παιδί
στο πίσω κάθισμα στη δική του καρέκλα η οποία με τη σειρά της πρέπει να
υπακούει σε κάποιες προδιαγραφές κ.λπ.
Τα παιδιά, πρέπει να μάθουν από πρώτο χέρι να κυκλοφορούν στους δρόμους
μαζί με τα αυτοκίνητα και τις μοτοσικλέτες, να γνωρίζουν τα σήματα των
πινακίδων, τι ακριβώς κάνουν οι σηματοδότες κ.ά.
Στα ταξίδια, μπορείτε π.χ. να συζητάτε μαζί τους τα σήματα που συναντάτε,
να εξηγείτε τα προβλήματα που σας τυχαίνουν, τη συμπεριφορά των άλλων
οδηγών κ.λπ.
Σταδιακά μπορούν να μάθουν και τη διαδικασία της «οδήγησης» κάτω από
ελεγχόμενες συνθήκες, ξεκινώντας πάντα από το μέσο που είναι πιο κατάλληλο
για την ηλικία τους.
Όλα αυτά δεν γίνονται από τη μια μέρα στην άλλη, χρειάζονται υπομονή και
επιμονή._4Τ.
Τα πρώτα «βήματα»
Μπορεί να ακούγεται παράξενο, αλλά η πρώτη επαφή με τον κόσμο τον τροχών
μπορεί να ξεκινήσει με ένα όχημα-παιχνίδι, απ? αυτά που λίγο-πολύ όλα τα
παιδιά έχουν στην προσχολική ηλικία και τα οποία τους επιτρέπουν να
ανεβαίνουν επάνω και να? οδηγούν.
Λίγο αργότερα, όταν γίνει περίπου 15-18 μηνών, μπορείτε να αγοράσετε ακόμη
και ένα ηλεκτροκίνητο τετράτροχο, σαν αυτό της φωτογραφίας (25.000 ως
30.000 δρχ.), όπου συνηθίζει την έννοια του χειρισμού της ισχύος του
κινητήρα. H ταχύτητά του φθάνει τα 2χλμ./ώρα και είναι απόλυτα ασφαλές.
Φυσικά, θα πρέπει να είστε πάντοτε δίπλα του, γιατί η πρώτη επαφή με τον
κόσμο των τροχών πρέπει να είναι ευχάριστη και απαλλαγμένη από «δύσκολες»
στιγμές. Αν είστε πιο «παραδοσιακοί» μπορείτε να προτιμήσετε ένα κλασικό
τρίτροχο ποδηλατάκι (10.000 ως 20.000 δρχ.). Το ποδηλατάκι που
χρησιμοποιήσαμε για τη φωτογράφιση μετατρέπεται και σε δίτροχο, με στρίψιμο
των 2 τροχών στην εσωτερική πλευρά του πίσω ψαλιδιού. Τα παιχνίδια αυτά το
παιδί μπορεί να τα χρησιμοποιήσει τουλάχιστον 2 χρόνια.
Στην ηλικία των 2 ή 3 ετών (το δοκιμάσαμε) ένα παιδί μπορεί άνετα να
χειριστεί και ένα μεγάλο ηλεκτροκίνητο αυτοκίνητο, όπως τα 2 τζιπάκια που
χρησιμοποιήσαμε στη φωτογράφιση. Αν τους αγοράσετε ένα τέτοιο όχημα
(περίπου 100.000 δρχ. το μικρό, 130.000 δρχ. το μεγάλο) θα έχετε ξεμπλέξει
για αρκετά χρόνια, καθώς ένα τέτοιο όχημα μπορούν να το οδηγούν μέχρι την
ηλικία των 7 ετών. Δεν χρειάζονται πολύ χώρο. Τα παιδιά αυτής της ηλικίας
βλέπουν με διαφορετικό τρόπο τις αποστάσεις και έτσι ένας μικρός κήπος με
γκαζόν π.χ. 20 τετραγωνικά μέτρα ή μεγαλύτερος είναι υπεραρκετός... Μπορεί
ακόμη να χρησιμοποιήσει οποιονδήποτε προστατευμένο χώρο στο πάρκο της
γειτονιάς ή ένα πλάτωμα στην εξοχή. H συντήρησή τους είναι απλή. Με μια
φόρτιση 8 ωρών μπορούν να χρησιμοποιηθούν για 2 ή και 2? ώρες. Έχουν 2
ταχύτητες (μέχρι 4 και μέχρι 8 χλμ./ώρα.), όπισθεν και... ζώνη ασφαλείας,
για να συνηθίζουν τη χρήση της.
Μετά τα 5 καλό είναι να αποκτήσει και ένα ποδήλατο (ανάλογο με το ύψος του)
που θα του δώσει μια σχετική αυτονομία στις μετακινήσεις (ειδικά στην
εξοχή) και θα κρατήσει σε φόρμα το σώμα του.
Το καρτ
Μετά τα 6 ή 7 χρόνια θα πρέπει να αναζητήσετε πιο ολοκληρωμένες (και...
ακριβές) λύσεις. Τα καρτ είναι η καλύτερη εισαγωγή στη διδασκαλία της
χρήσης του αυτοκινήτου, στην τεχνολογία, στην εξοικείωση με την ταχύτητα
και την αίσθηση της οδικής συμπεριφοράς.
Δεν είναι απαραίτητο να αγοράσετε ένα καρτ, τουλάχιστον από την αρχή. Σε
όλη την Ελλάδα υπάρχουν δεκάδες μικρές πίστες καρτ που νοικιάζουν. Δεν
είναι ανάλογα σε επιδόσεις με ένα καλό αγωνιστικό καρτ, αλλά είναι απόλυτα
κατάλληλα για την πρώτη γνωριμία. H χρήση τους δεν είναι ιδιαίτερα ακριβή,
μια και το κόστος φθάνει τις 1.000 ως 2.000 δρχ. για 10 ή 15 λεπτά
οδήγησης. Έτσι μια τυπική «εξόρμηση» δεν κοστίζει παραπάνω από 2.000 ως
4.000 δρχ.
Αν τα πράγματα γίνουν πιο σοβαρά υπάρχουν ειδικά αγωνιστικά καρτ για μικρά
παιδιά, από 6 ετών. Στους κανονικούς αγώνες συμμετέχουν μετά τα 8, αλλά
μια... διετής προπόνηση δεν κάνει κακό. Ένα καλό καρτ κατηγορίας «μίνι», με
δίχρονο κινητήρα 85 κ.εκ. (7-8 ίππους) και φυγοκεντρικό συμπλέκτη, κοστίζει
περίπου 600.000 δρχ. (350.000 δρχ. μεταχειρισμένο). Αν δεν σας ενδιαφέρουν
οι αγώνες, δεν απαιτούν ακριβή συντήρηση. Τα 4 λάστιχα κοστίζουν περίπου
30.000 δρχ., ένας μεταχειρισμένος κινητήρας 130.000 δρχ., τα τακάκια 8.000
δρχ., ενώ η κατανάλωση καυσίμου φθάνει τις 1.500 δρχ. την ώρα. Για την
πίστα που θα φιλοξενήσει τις εξορμήσεις σας θα πρέπει να υπολογίσετε μια
ημερήσια αποζημίωση της τάξης των 2.000 δρχ. Πολλές από αυτές μάλιστα έχουν
αποθήκες όπου μπορείτε να κλειδώνετε για φύλαξη το καρτ (ζυγίζει λιγότερο
από 50 κιλά, αλλά δεν χωράει εύκολα σε όλα τα αυτοκίνητα).
Για αγωνιστικές βλέψεις θα πρέπει να εξασφαλίσετε πρώτα το απαραίτητο
«μπάτζετ» (περίπου 120.000 ως 150.000 δρχ. κάθε αγώνας).
Από τα 12 μέχρι τα 15 θα πρέπει να αλλάξει κατηγορία μεγέθους του καρτ. Τα
«τζούνιορ» κοστίζουν περίπου 1,2 εκατ. δρχ. (700.000 τα μεταχειρισμένα),
έχουν κι αυτά φυγοκεντρικό συμπλέκτη, αλλά ο κινητήρας τους είναι στα 100
κ.εκ. (18-25 ίππους). Εδώ τα έξοδα αρχίζουν να μεγαλώνουν, καθώς ένας
καινούριος κινητήρας κοστίζει πάνω από 500.000 δρχ. Ευτυχώς, όλα τα άλλα
έξοδα παραμένουν στα ίδια επίπεδα.
Τα καρτ τύπου «τζούνιορ» μπορούν να χρησιμοποιηθούν και από τους μπαμπάδες
(όχι βέβαια σε αγώνες), οπότε το κόστος (και η διασκέδαση) «δικαιολογείται»
πιο εύκολα...
Για πολύ πλούσιους (ή πολύ χαζομπαμπάδες...)
Αν o μπόμπιρας ζηλέψει τη δική σας Μερτσέντες SL, ή την ανοιχτή BMW της
γυναίκας σας, μπορείτε να του αγοράσετε μια ίδια, σε μίνι μέγεθος, με
τετράχρονο κινητήρα 85 κ.εκ. (2,2 ίππους) που καταναλώνει μόνο 1 λίτρο
αμόλυβδης βενζίνης την ώρα. Το μήκος φθάνει τα 2,2 μέτρα, το βάρος τα 110
κιλά και η τελική ταχύτητα τα 25χλμ./ώρα H τιμή του είναι στο 1 εκατ. δρχ.
και εισάγεται από την εταιρία Διαγγελάκης AEBE, Κηφισίας 320, N. Ερυθραία,
τηλ.: 808.8397.
Μοτοσικλέτα
Αν είστε από τους γονείς που δεν θεωρούν τους μοτοσικλετιστές «πολίτες β?
διαλογής», τότε μπορείτε εύκολα να ξεναγήσετε τα νεαρά βλαστάρια σας στον
κόσμο των 2ΤΡΟΧΩΝ. Στην αγορά υπάρχουν αρκετές δίτροχες λύσεις, ειδικά
σχεδιασμένες για μικρά παιδιά. Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για να φτάσετε σ?
αυτό το στάδιο είναι η καλή εκπαίδευση στο ποδήλατο, χωρίς βοηθητικούς
τροχούς.
Μπορείτε να αρχίσετε παρακολουθώντας οικογενειακά αγώνες πρωταθλήματος
Μότοκρος. Αν ο γιος ή η κόρη σας (γιατί όχι;) εκδηλώσουν ενδιαφέρον για όσα
βλέπουν στην πίστα, τότε μπορείτε να προχωρήσετε στα υπόλοιπα.
Για την κατάλληλη ηλικία του παιδιού που θα ξεκινήσει την οδήγηση δεν
μπορούμε να σας πληροφορήσουμε. Μπορούμε όμως να σας πούμε ότι οι
περισσότεροι από τους σημερινούς πρωταθλητές των αγώνων μοτοσικλέτας,
οδήγησαν πρώτη φορά δίκυκλο σε ηλικία 6 ετών.
Το PW50 της Γιαμάχα είναι μια καλή επιλογή για το ξεκίνημα. Είναι πολύ
εύκολο στην οδήγηση, έχει ασφαλή ιπποδύναμη, μεταφέρεται εύκολα και πάει
σχεδόν παντού. H «προπόνηση» μπορεί κάλλιστα να γίνει σε οποιαδήποτε εξοχή.
Αρκεί να μην φοβηθείτε. Οι τούμπες άλλωστε είναι μέσα στο πρόγραμμα...
Αρκεί βεβαίως να έχετε εκ των προτέρων φροντίσει για τα ελάχιστα μέτρα
ασφάλειας που χρειάζονται. Μάθετε λοιπόν τα παιδιά, από τα πρώτα τους
«βήματα», να φορούν υποχρεωτικά κράνος, γάντια και μποτάκια (που
προστατεύουν τον αστράγαλο τουλάχιστον) πριν ανέβουν στη λιλιπούτεια
μοτοσικλέτα τους.
Αν αργότερα τα πράγματα... «αγριέψουν» καλό είναι να φροντίσετε για
πληρέστερο εξοπλισμό. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολλές λύσεις για
τους μικρούς μας φίλους.
H άλλη φωτογραφική μας πρόταση αφορά ένα μίνι-μότο για τον «δρόμο». Εδώ
όμως χρειάζεται πολύ προσοχή. Τα «μηχανάκια» αυτά -ρεπλίκες συνήθως
αγωνιστικών μοντέλων- προσφέρουν επιδόσεις δυσανάλογες για το μέγεθός τους,
αφού οι κινητήρες τους αποδίδουν κοντά στους 10 ίππους. Για τα μικρά παιδιά
υπάρχουν ειδικά κιτ που περιορίζουν σημαντικά την ιπποδύναμη. Ένα τέτοιο
κιτ είναι απαραίτητο να το προμηθευτείτε μαζί με την αγορά του μίνι-μότο.
O κατάλληλος χώρος για να εξασκηθούν με αυτό είναι μια πίστα καρτ ή κάποιο
μεγάλο (και έρημο) ασφαλτοστρωμένο ανοικτό πάρκινγκ αυτοκινήτων, ντυμένα
πάντοτε σωστά και με κράνος.
Και εδώ φυσικά ο εξοπλισμός ασφαλείας κρίνεται απολύτως απαραίτητος.
Να συμπληρώσουμε ότι αυτά τα «δώρα» για τους μικρούς μας φίλους δεν είναι
ό,τι το οικονομικότερο. Το κόστος τους μαζί με τον εξοπλισμό ξεπερνά τις
500.000 δρχ. Τουλάχιστον όμως τα έξοδα χρήσης τους είναι μειωμένα (μικρή
κατανάλωση, λίγες φθορές, ικανοποιητική τιμή μεταπώλησης).
Με την πρώτη ματιά μια τέτοια πρόταση φαίνεται υπερβολική ή περίεργη.
Σκεφθείτε όμως: Είναι πολύ καλύτερα ο γιος σας να ξέρει από μικρός να
οδηγεί μοτοσικλέτα, παρά να φτάσει στα 16 του, να κάνει βόλτες με δανεικά
μοτοποδήλατα φίλων του και να ανακαλύψει τους 2 τροχούς με... οδυνηρό
τρόπο. Και εκτός των άλλων, η οδήγηση μοτοσικλέτας (ιδιαίτερα σε ανώμαλο
δρόμο) είναι μια θαυμάσια εξάσκηση που γυμνάζει συνολικά το σώμα του
αναβάτη κάθε? ηλικίας.
Και βέβαια, πρέπει πάντα να θυμάστε ότι η χρήση τέτοιου είδους δικύκλων σε
δρόμο κανονικής κυκλοφορίας, απαγορεύεται αυστηρώς και δια ροπάλου... O
κίνδυνος σοβαρού ατυχήματος είναι δεδομένος και υπαρκτός. Οι περισσότεροι
οδηγοί αυτοκινήτων -όπως καλώς γνωρίζετε- δεν προσέχουν ούτε τις μεγάλες
μοτοσικλέτες. Πόσο μάλλον τις «λιλιπούτειες»...
Μοντελισμός & τηλεκατευθυνόμενα
Παρουσιάζοντας τα μοντέλα της φωτογραφίας, ίσως υπερβαίνουμε σε κάποιο
ποσοστό τα όρια της έρευνάς μας, μια και πολλοί πιστεύουν ότι ο μοντελισμός
είναι ένα άλλο όνομα που περιγράφει «ακριβά παιχνίδια για (μικρά ή μεγάλα)
παιδιά». H πραγματικότητα όμως απέχει αρκετά απ? αυτή τη θεώρηση.
Αν ξεφύγουμε από τα απλά φθηνά πλαστικά παιχνίδια, τα πραγματικά μοντέλα
(στατικά ή τηλεκατευθυνόμενα) προσφέρουν γνώσεις και εμπειρίες που ίσως
είναι σημαντικότερες και από τα μεγάλα ποσοστά διασκέδασης που σίγουρα
δίνουν.
Τις περισσότερες φορές μάλιστα οι ηλικίες αυτών που ασχολούνται με τα
μοντέλα αυτά είναι αρκετά υψηλότερες από τις ηλικίες που προτιμούν τα
υπόλοιπα είδη της παρουσίασής μας, και για να λέμε τα πράγματα περίπου με
το όνομά τους, σχεδόν η μοναδική ελπίδα που έχει ένα παιδί για να
διασκεδάσει με ένα καλό τηλεκατευθυνόμενο μοντέλο είναι να ...ασχολείται με
αυτό ο πατέρας του!
Για τις μικρότερες ηλικίες υπάρχουν σημαντικά φθηνότερα τηλεκατευθυνόμενα ή
μη μοντέλα (10.000-25.000 δρχ.), τα οποία δίνουν μόνο μια πρώτη γεύση της
οδήγησης και τίποτα περισσότερο, καθώς οι επιδόσεις τους δεν είναι ακριβώς
...επιδόσεις.
Από τα τρία τηλεκατευθυνόμενα μοντέλα της φωτογραφίας, το ένα είναι
ηλεκτροκίνητο ενώ τα άλλα δύο είναι θερμικά, χρησιμοποιούν δηλαδή κινητήρα
εσωτερικής καύσης που καίει ειδικά «μοντελιστικά» καύσιμα.
Το (μπλε) Trinity Street-Spec είναι ηλεκτροκίνητο και μπορεί να τρέξει μόνο
σε καλής ποιότητας άσφαλτο, στην οποία όμως μπορεί να αναπτύξει ταχύτητα
άνω των 70χλμ./ώρα Κυκλοφορεί σαν BMW (φωτ.) ή σαν Opel Calibra και
κοστίζει περίπου 100.000 δρχ. πλήρες (ή 57.000 χωρίς τηλεκατεύθυνση και
speed control).
Το πιο εντυπωσιακό από άποψης τεχνολογίας είναι το Mugen K2-X 295 που
χρησιμοποιεί σύγχρονα υλικά σε ένα αυτοκίνητο πίστας σε κλίμακα 1:10 (στη
φωτογραφία μας, «ντυμένο» σαν Mercedes του DTM και «γυμνό» στη διπλανή
φωτογραφία, για να δείτε την τεχνολογία που κρύβει). Με θερμικό κινητήρα
2,5 κ.εκ. αλλά και με τη βοήθεια του αυτόματου κιβωτίου δύο σχέσεων που
δίνει την κίνηση στους πίσω τροχούς, η τελική ταχύτητα ξεπερνά τα
...90χλμ./ώρα Το κόστος ενός πλήρους σετ βρίσκεται κοντά στις 180.000 δρχ.
μαζί με όλα τα απαραίτητα παρελκόμενα (108.000 δρχ. το αυτοκίνητο).
Το μεγαλύτερο από τα τρία, το γαλλικό Laro είναι αγωνιστικό off-road σε
κλίμακα 1:8 και χρησιμοποιεί θερμικό κινητήρα 3,5 κ.εκ. που αποδίδει
περίπου 2 ίππους. H κίνηση μεταδίδεται και στους τέσσερις τροχούς, η
ανάρτηση με διπλά ψαλίδια χρησιμοποιεί αμορτισέρ λαδιού και το φρενάρισμα
γίνεται με δισκόφρενα πάνω στον άξονα της μετάδοσης. Το κόστος ξεκινά από
περίπου 220.000 δρχ. για ένα πλήρες σετ και ανεβαίνει αρκετά, ανάλογα με
τις βελτιώσεις που μπορεί να επιλέξει κανείς αργότερα.
Τα παιχνίδια που χρησιμοποιήσαμε στη φωτογράφιση μας παραχώρησαν:
τηλεκατευθυνόμενα & στατικά μοντέλα αυτοκινήτων
D. Koutras Racing, Βεάκη 1, N. Ψυχικό, Αθήνα, τηλ. 685.6298, fax 363.5237
(ασημί Μερτσέντες DTM, με θερμικό κινητήρα)
DSAW Hobby, Αφοί Αντζουλάτοι OE, I. Μεταξά 39 1ος όροφος, Γλυφάδα, τηλ.
894.3477 (ηλεκτροκίνητη BMW)
Fisher, Ρήγα Φεραίου 24, Π. Φάληρο, τηλ. 984.4563 (μπλε θερμικό 1:8 off
road)
Exocet, Μουσών 1α, Ψυχικό, τηλ. 692.5596 (μινιατούρες αυτοκινήτων
Minichamps)
Καρτ
Μιχαλόπουλος, Λ. Φιλαδελφείας 186, Κοκ. Μύλος, Αθήνα, τηλ. 244.2130
Μοτοσικλέτες
Τζωρτζόπουλος, Καλλιρρόης 71 & Φραντζή, τηλ. 922.6593 (κόκκινη «Ducati»)
Ελεάνα Κοκκίνη (Yamaha PW) από την προσωπική της συλλογή...
Τζιπάκια και ποδήλατα
Mattel, Ελληνικού 2, Αθήνα, δίπλα στο αεροδρόμιο, τηλ. 968.0000
(αντιπροσωπεία παιχνιδιών).
Jumbo, διάφορα καταστήματα σε όλη την Αθήνα, τηλ. 525.0241 (κεντρικά
γραφεία)
Στη φωτογράφιση βοήθησαν οι: Βαγγέλης Σβίγκος, Μαρίνα Καλογεροπούλου,
Δημήτρης Καλογερόπουλος, Φώτης Σταματόπουλος, Ιωάννα Τζώννυ, Ελένη Τζώννυ,
Γιώργος Στρατέλος, Ανδρέας Στρατέλος και Παναγιώτης Ζαφείρης. Γνώρισαν όλα
τα παιχνίδια, οδήγησαν ό,τι ήθελαν και έπαιξαν μέχρι το απόγευμα. «Δράστης»
της φωτογράφισης ο Βασίλης Γιαννακόπουλος. Ευχαριστούμε πολύ και τον Βασίλη
Λάντζα για την υπομονή που είχε να μας ανεχθεί για αρκετές ώρες στην πίστα
Kart-Land, στο 4ο χλμ. του δρόμου Θήβας-Λιβαδειάς, τηλ. 0262-25879, κάπου
μισή ώρα από την Κηφισιά. Όμορφη πίστα, με προσεγμένους χώρους, καφετέρια,
αποθήκη φύλαξης καρτ και συνεργείο.
Παιδί και Αυτοκίνηση
ΚΑΘΕ XPONO πολλά παιδιά τραυματίζονται και χάνουν τη ζωή τους σε τροχαία
δυστυχήματα, τα οποία οφείλονται στην αμέλεια ή στην άγνοια των οδηγών που
τα μετέφεραν και στις περισσότερες περιπτώσεις ήταν οι ίδιοι οι γονείς
τους. Με αφορμή τα παραπάνω η Γενική Γραμματεία Λαϊκής Επιμόρφωσης έχει
ξεκινήσει ένα πρόγραμμα με τίτλο «ΠΑΙΔΙ KAI ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗ», που στοχεύει στην
ευαισθητοποίηση και στην ενημέρωση των γονέων πάνω σε βασικά θέματα
Κυκλοφοριακής Αγωγής.
Στα πλαίσια του προγράμματος αυτού, σε κάθε νομό δημιουργούνται ομάδες
ενημέρωσης οι οποίες διοργανώνουν εκδηλώσεις που απευθύνονται κυρίως σε
γονείς που έχουν παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας. Στις ομάδες
ενημέρωσης, συμμετέχουν εκπρόσωποι τοπικών φορέων σχετικών με το θέμα, όπως
η Τροχαία, η Δ/νση Συγκοινωνιών της Νομαρχίας, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι
φορείς της Εκπαίδευσης, ο φορέας Υγείας και οι σύλλογοι γονέων και
κηδεμόνων.